وظيفة روان­شناسي دين،‌ بررسي پديدة دينداري از منظر روان­شناسي و توصيف و تبيين عوامل و زمينه­هاي دينداري، ابعاد آن، سنجش و اندازه­گيري دينداري و آثار و پيامدهاي آن در زندگي فردي و اجتماعي است. امروزه در انجمن روان­شناسي آمريكا، بخش مستقلي به روان­شناسي دين اختصاص يافته است. نشريات علمي،‌ پايگاه­هاي اينترنتي و همايشهاي مستقل ويژه­اي نيز بدين موضوع مي­پردازند.

 توجه به اين رشته به گونه­اي افزايش يافته كه رسماً به عنوان واحد درسي در بسياري از دانشگاه­هاي معتبر دنيا جايگاه خود را يافته و گاه به عنوان يك رشته تخصصي به شمار مي­آيد.

كتاب درآمدي بر روان­شناسي دين به دليل مجال اندك،‌ تنها بر اين بسنده كرده است تا مهم­ترين مسائل،‌آرا و ديدگاه­ها را بررسي كند. فصل اول كتاب به تعريف روان­شناسي دين،‌ تاريخچه و روش­شناسي آن مي­پردازد. فصل دوم،‌ نظريه­هاي سه روان­شناس مشهور: ويليام جيمز، فرويد و يونگ‌ را بررسي مي­كند. پرداختن به ابعاد دين و دينداري و كاويدن شرايط فهم دينداري و ديدگاه­هاي مربوط به ابعاد دين در فصل سوم انجام يافته است. فصل چهارم،‌ اشاره­اي مختصر به تاريخچه و روشهاي اندازه­گيري دينداري، مباني نظري و مشكلات اندازه­گيري دينداري دارد و فصل پنجم آثار دينداري در سطح فردي و اجتماعي و نيز هزينه­هاي دينداري بررسي مي­كند.