حقوق جزا شاخه‌ای حیاتی از علم حقوق است که به مطالعه و تبیین جرم، مجازات و اقدامات تأمینی و تربیتی می‌پردازد. هدف غایی آن، حفظ نظم عمومی، امنیت جامعه و صیانت از حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی است. در این حوزه، ابتدا اعمالی که قانون‌گذار ارتکاب آن‌ها را ممنوع کرده و برایشان ضمانت اجرای کیفری (مجازات) تعیین نموده، تحت عنوان «جرم» تعریف می‌شوند؛ این تعریف شامل سه رکن اصلی قانونی بودن (اصل قانونی بودن جرایم و مجازات‌ها)، مادی بودن (وقوع عینی عمل) و معنوی بودن (قصد و اراده مجرمانه) است. سپس «مجازات‌ها» که پاسخ قانونی جامعه به ارتکاب جرم هستند، شامل انواع مختلفی نظیر حد، قصاص، دیه و تعزیر، مورد بررسی قرار می‌گیرند. بخش مهم دیگر، تعیین «مسئولیت کیفری» است که مشخص می‌کند چه شخصی و تحت چه شرایطی (مانند وجود عقل، اختیار و عدم وجود موانع مسئولیت کیفری نظیر جنون یا صغر) قابلیت تحمل مجازات را دارد. در نهایت، «آیین دادرسی کیفری» به‌عنوان مکمل این نظام، عهده‌دار تبیین فرآیندهای قانونی از لحظه کشف جرم، تعقیب متهم، تحقیقات مقدماتی، رسیدگی در مراجع قضایی و نهایتاً اجرای احکام صادره است تا هم حقوق متهمان رعایت شود و هم عدالت کیفری به شیوه صحیح و عادلانه محقق گردد.

مقدمه: / 9

گفتار اول: مفاهیم بنیادین حقوق کیفری / 13

گفتار دوم: جایگاه حقوق کیفری و ارتباط آن با دیگر رشته‌های حقوق و علوم دیگر / 21

گفتار سوم: خاستگاه و مبانی حقوق کیفری / 25

گفتار چهارم: منابع عدالت کیفری: (حقوق کیفری) / 53

گفتار پنجم: تاریخ حقوق کیفری و اندیشه‌های کیفری / 77

گفتار ششم: اصول بنیادین حقوق کیفری / 101

گفتار هفتم: اصول کلی حاکم بر صلاحیت حقوق کیفری / 121

گفتار هشتم: ضمانت اجراهای حقوق کیفری / 125

فهرست: / 133