حقوق جزاي عمومي، در كنار حقوق جزاي اختصاصي و آيين دادرسي كيفري، يكي از سه شاخه اصلي دانش «حقوق جزا» به شمار مي‌رود. اين شاخه از حقوق جزا، دربردارنده  مباحث مختلفي است كه به‌طور كلي مي‌توان آنها را به دو بخش تقسيم نمود: بخش نخست و عمدة حقوق جزاي عمومي به بررسي قواعدي مي‌پردازد كه اختصاص به جرم خاصي نداشته و دسته‌اي از جرايم و گاه تمامي آنها را دربرمي‌گيرد، مانند مباحث مربوط به عناصر عمومي جرم، شرايط مسئوليت كيفري و قواعد حاكم بر مجازات‌ها.

     بخش ديگر، حاوي نگاهي پسيني به حقوق جزاست و در واقع، نوعي «حقوق‌شناسي كيفري» است كه به منابع حقوق كيفري، ارتباط آن با ساير دانش‌ها، اهداف حقوق كيفري، ويژگي‌هاي نظام‌هاي كيفري و ... مي‌پردازد.

     اسلام به عنوان مكتبي جامع، دربرگيرندة اصول ضروري حيات جمعي و فردي و داراي احكام گسترده كيفري در هر دو بخش حقوق جزاي عمومي، به ويژه بخش نخست آن است. كتاب حاضر، از يك سو به شكلي مستقل به قواعد حقوق جزاي عمومي از ديدگاه حقوق موضوعه پرداخته و از سويي ديگر، ديدگاه اسلام را در خصوص قواعد مذكور مطرح ساخته است. اين كتاب، در واقع، نگاهي تطبيقي و توأمان به فقه و حقوق موضوعه است.