بازشناسي تفكر سياسي، مذهبي نيروهاي معارض قيام امام حسين(ع) در كوفه و كربلا از موضوعات بسيار مهمي است كه با توجه به نقش كوفيان و اتفاق اين فاجعه عظيم در حوزه جغرافياي شيعه، شبهات و تهمت‌هايي را متوجه تاريخ تشيع نموده است.

دشمنان شيعه همسو با تبليغات امويان با اين مغالطه و تحريف تاريخ كه كوفه پايگاه شيعيان بوده و آنان از يك سو دعوت كنندگان امام و از سوي ديگر سركوب كنندگان قيام كربلا بوده‌اند؛ در صددند تا شيعيان را مسئول اين فاجعه معرفي كرده و عزاداري آنان را يك نوع سرپوش و فريب القاء نمايند. حركت توابين نيز فرصت مناسبي به‌حزب حاكم داد تا ضمن تبرئه خود، آن را شاهدي بر اين مدعا تبليغ كند.

كتاب حاضر در صدد پاسخگويي به اين شبهه است و با ادله و شواهد متقن تاريخي نشان داده كه تفكر حاكم بر نيروهاي معارض، تفكر عثماني بوده و كوفي بودن مساوي با شيعه بودن مغالطه‌اي است كه پس از فاجعه كربلا جهت تبرئه حزب حاكم به‌طور گسترده تبليغ شد و نگذاشت تا حقيقت و ماهيت فكري و سياسي نيروهاي معارض آن‌گونه كه هست شناخته شود.