اين كتاب به استناد اسناد و مدارك نويافته به زبان­هاي مختلف اروپايي، اوضاع سياسي و اقتصادي عصر صفوي را بررسي مي­كند. بخش اول تحت عنوان «ديپلماسي ايران در قبال عثماني طيّ دورة سلطنت شاه سليمان اول» بر محوريت معاهده صلح زهاب و تأثير آن بر اوضاع داخلي و مناسبات سياسي صفويان استوار است.

بخش ديگر «تجارت طلا در اواخر عصر صفوي» به مناسبات اقتصادي سه دولت اسلامي هم­عصر (ايران، عثماني و گوركاني) و نيز نقش آنان در تحولات اقتصاد جهاني مي­پردازد.

قسمت سوم، «تجار در عصر صفوي» است. نويسنده سعي دارد به اين باور عمومي كه ارامنه را محور تجارت عصر صفوي مي­داند، خاتمه دهد و عقيده دارد كه مسلمانان در تجارت و حمل و نقل اين دوره نقش به سزايي ايفا مي­كردند.

بخش پاياني «ادغام ضرابخانه و افول كيفي مسكوكات اواخر دوره صفوي»، يك بحث كاملاً تخصصي است كه نقش بااهميت ضرابخانه هويزه خوزستان را آشكار مي­سازد و ارتباط ضرابخانه­هاي عصر صفوي با يكديگر و كمّ و كيف مضروبات آنها و نقش را كه در اقتصاد عصر صفوي داشته­اند، بررسي مي­كند.